Life in boxes

Weheartit.

Zachtjes aan ben ik begonnen met inpakken. Nieuwe baan betekent een nieuwe start en een verhuizing was daarbij onvermijdelijk. Fijn om een frisse start te maken, spannend om ergens overnieuw te beginnen en je nieuwe plek je eigen te maken. Ik ben al eerder verhuisd. Het heeft goede en minder goede kanten, zoals de stress en alles van A tot Z plannen. 

Maar het leuke aan het proces vind ik het inpakken. Ik ben afgelopen tijd van alles tegen gekomen. Mijn eerste tentamen, brieven van vroeger, oude foto's. Ontzettend leuk om dingen van toen tegen te komen. Maar ik was ook best verbaasd. Hoeveel kan een mens verzamelen door de jaren heen? Ik probeer zoveel mogelijk dingen die ik écht niet nodig heb weg te gooien. Hoe minder ik moet zeulen, hoe beter.

Het blijft een vreemd idee: je leven in dozen. Maar zo is het eigenlijk wel. Er zijn mensen die zeggen dat materie geen betekenis heeft. Dat vind ik van wel. Tuurlijk, mensen om je heen verkies je nu eenmaal altijd wel boven je spullen. Maar ook je persoonlijke bezittingen vertellen een verhaal. En nu ik ze zo tegenkom tijdens het opruimen, is het net alsof ze ervoor gaan zitten en mij opnieuw het verhaal vertellen. Blijft toch leuk.

P.S. omdat ik niet alles mee kan nemen verkoop ik een aantal boeken via Bol.com. De titels: De Cocktailclub (Madeleine Wickham), Mag ik je nummer even? (Sophie Kinsella), Geluk in het spel/Versier me dan (beide Jill Mansell) en Aan de andere kant (Jane Green). Interesse? Stuur even een mailtje!

Fijn weekend!